เขาเริ่มปลูกทุเรียนเมื่อ 10 ปีก่อน ตอนนี้กลายเป็นเศรษฐีขับรถหรู
เว็บไซต์แชนเนลนิวส์เอเชีย พูดคุยกับโจวี คองเจ้าของสวนทุเรียน 2 แห่งในราอับ พื้นที่รวม 215.05 ไร่ เขาเริ่มปลูกทุเรียนเมื่อ 10 ปีก่อน ตอนนี้กลายเป็นเศรษฐีขับรถหรู มีที่ดินสองแปลงทั้งในราอับและกรุงกัวลาลัมเปอร์
"ราอับไม่เหมือนกับเมืองอื่นๆ ในมาเลเซีย คนที่นี่มีสตางค์ อำนาจซื้อมหาศาล ที่เป็นเช่นนี้ได้ก็เพราะทุเรียน" คองวัย 44 ปีเล่าพร้อมเสริมว่า เจ้าของสวนส่วนใหญ่ในราอับล้วนเป็นเศรษฐี วัดจากบ้านและที่ดิน
ที่ดินของคองในราอับนั้นประเมินค่ามิได้ เขาประกาศว่าไม่มีทางสวนทุเรียนเด็ดขาด เว้นแต่มีคนเสนอราคาเกิน 10 ล้านริงกิต
"ทุกวันนี้สวนทุเรียนมูซังคิง 2.5 ไร่ราคาปาเข้าไป 5 แสนริงกิตแล้ว ส่วนใหญ่เป็นเจ้าของกันไม่ต่ำกว่า 250 ไร่"
ปัจจุบัน คอง มีรายได้จากการส่งทุเรียนไปจีน ฮ่องกง และสิงคโปร์ปีละ 2-3 แสนริงกิต ทั้งยังมีรายได้เสริมจากการเปิดรับนักท่องเที่ยวมาชมสวนในราคาหัวละ 50 ริงกิต
หลู่ ยี่ ติงเจ้าของสวนอีกคนหนึ่งในราอับ ปลูกทุเรียนที่นี่มา 40 ปีแล้ว "สวนทุเรียนเพลินใจลุงติง" ของเขาส่วนใหญ่ปลูกพันธุ์มูซังคิงและพันธุ์หนามดำ ที่ผู้นำเข้าจีนและฮ่องกงนิยมมาก ปีๆ หนึ่งเขามีรายได้เป็นตัวเลข 7 หลัก
"ดินในราอับเหมาะมากสำหรับปลูกทุเรียน สภาพอากาศก็ดี อุณหภูมิกลางวันกับกลางคืนต่างกันราว 10 องศาเซลเซียส ไม่มีปัญหามลพิษรุนแรง ไม่มีอากาศเสีย ทุเรียนที่เราปลูกจึงดีเป็นพิเศษ"
นอกจากนี้ ที่ตั้งของราอับ อยู่บนเนินเขาระหว่างที่ราบสูงเก็นติ้งกับคาเมรอน ก็เหมาะมากกับการปลูกมูซังคิง
"ทุกวันนี้นักท่องเที่ยวจีน ฮ่องกง มาเก๊า และไต้หวันเลือกมาเที่ยวราอับเพื่อมาชิมทุเรียน ลูกค้าแบบนี้มีมากมาย บางปีมากันครั้งหนึ่ง บางปีมา 2 ครั้ง มาแล้วก็ไปบอกต่อให้เพื่อนๆ มาเที่ยวด้วย"
หลู่ เล่าว่า เดิมทีธุรกิจทุเรียนไม่ได้ทำเงิน เนื่องจากราคาผันผวน ถ้าปลูกมากก็ไม่คุ้มทุน เกษตรกรหลายคนจึงหันไปปลูกปาล์มน้ำมันแทน รวมทั้งตัวเขาด้วย หลายปีผ่านไปธุรกิจทุเรียนเริ่มดีขึ้น หลายบริษัทปลูกสายพันธุ์ใหม่ๆ ที่ดีกว่าเดิม
"เราเริ่มปลูกเหมาซานหวังเพื่อขยายตลาด จากนั้นก็เริ่มส่งออกไปสิงคโปร์ ฮ่องกง มาเก๊า จีน ทุเรียนพันธุ์นี้ทำให้พวกเราเริ่มมีกำไร"
สตีเวน ยี เจ้าของรายหนึ่งของบริษัทอีเอฟ 999 ในราอับ เผยว่า ชาวจีนกระเป๋าหนักยินดีจ่ายเพื่อมูซังคิง ช่วยทำให้ได้กำไรมากขึ้น เมื่อ 2-3 ปีก่อน มูซังคิงราคาแค่กิโลกรัมละ 25 ริงกิต แต่ตอนนี้กิโลกรัมละ 45 ริงกิต ขึ้นอยู่กับว่าผู้นำเข้าจากต่างประเทศเต็มใจจ่ายแค่ไหน
ถึงตอนนี้ ยีและหุ้นส่วนอีก 3 คน มีรายได้ปีละราว 1 ล้านริงกิต จากสวนทุเรียน 25 ไร่
"ราอับ คือศูนย์กลางมูซังคิงใหญ่สุดของโลก พวกเรารวยขึ้นก็เพราะการลงทุนจากจีนเท่านั้น"
